Czego można, a czego trzeba nauczyć nauczając diagnozy neuropsychologicznej
Beata Daniluk, Aneta R. Borkowska
DOI:
Rocznik: 2012 Tom: 18 Numer: 1
Strony: 57-62
Opisywane w artykule rozważania dotyczą próby usystematyzowania użycia metody realnego klienta (RK) w nauczaniu psychologicznej diagnozy klinicznej. Przewodnim motywem analizy jest refleksja nad – z jednej strony – istotą wymagań, jakie stoją przed przyszłym diagnostą, z drugiej strony – sytuacją mentalną, w jakiej znajduje się osoba ucząca się diagnozy klinicznej. W odniesieniu do pierwszego z przytoczonych kontekstów, metoda RK komentowana jest w nawiązaniu do współczesnych standardów kompetencji diagnostycznych. W odniesieniu do drugiego kontekstu – autorzy odwołują się do znanej z obszaru psychologii ogólnej wiedzy dotyczącej ograniczeń emocjonalnych i poznawczych, jakim podlega przetwarzanie informacji oraz wiedzy dotyczącej mechanizmów uczenia się. W konsekwencji rozważań na łamach artykułu formułowane są specyficzne postulaty dotyczące nauczania diagnozy metodą realnego klienta.