Płeć psychologiczna, obraz ciała i poczucie samotności kobiet po otrzymaniu rozpoznania zespołu Turnera
Zofia Dołęga, Anna Turek, Wacław Jeż, Tomasz Irzyniec
DOI:
Rocznik: 2012 Tom: 18 Numer: 1
Strony: 143-153
Praca analizuje rolę czasu i sposobu poinformowania o diagnozie medycznej jako czynników dobrostanu psychologicznego oraz obrazu własnego ciała jako względnie trwałej emocjonalno-poznawczej struktury osobowości pacjentek z zespołem Turnera. Porównano kobiety (N=30), które diagnozę medyczną poznały w dzieciństwie z tymi, które poznały ją dopiero w okresie adolescencji. Okazało się, że wcześniejsze przekazanie diagnozy, a więc stopniowy przekaz informacji jest bardziej korzystny dla bieżącego dobrostanu pacjentek niż opóźnienie w przekazie informacji diagnostycznych. Wcześniej informowane pacjentki uzyskały także bardzie pozytywny obraz własnego ciała i niższe poczucie samotności. Czynnikiem modyfikującym te związki okazała się płeć psychologiczna, w szczególności androgynia charakterystyczna dla jednej trzeciej badanych kobiet.