Wsparcie społeczne jako mediator między prężnością a poczuciem jakości życia nastolatków – wychowanków domów dziecka
Nina Ogińska-Bulik, Magdalena Kobylarczyk
DOI:10.14691/CPPJ.21.2.195
Rocznik: 2015 Tom: 21 Numer: 2
Strony: 195-205
Wprowadzenie: Celem podjętych badań było sprawdzenie czy prężność psychiczna oraz otrzymywane wsparcie społeczne są powiązane z poczuciem jakości życia nastolatków – wychowanków domów dziecka oraz czy wsparcie społeczne pełni rolę mediatora między prężnością a poczuciem jakości życia. Metoda: Analizie poddano wyniki 60 wychowanków domów dziecka, w tym 29 chłopców i 31 dziewcząt w wieku 11-17 lat (M=14,8, SD=2,0). W badaniach wykorzystano Kwestionariusz Poczucia Jakości Życia dla Dzieci i Młodzieży – KPJŻ-DiM, Skalę do pomiaru prężności – SPP-18 oraz Skalę Wsparcia Społecznego. Do analiz mediacji wykorzystano procedurę bootstrappingu, zgodnie z założeniami Preachera i Hayesa. Wyniki: 51,6% badanych ujawniło co najmniej średnie poczucie jakości życia. Wyższy poziom prężności psychicznej i wsparcia społecznego charakteryzował osoby z większym poczuciem jakości życia. Analizy mediacji wskazują, iż wsparcie społeczne, zarówno ogółem jak i jego dwa rodzaje (informacyjne i emocjonalne) pełnią rolę mediacyjną w zależności między prężnością a jakością życia nastolatków. Oznacza to, iż wsparcie dodatnio wpływa na analizowaną zależność, podwyższając własności predykcyjne prężności w stosunku do spostrzeganej jakości życia. Wnioski: Uzyskane rezultaty wskazują, że zarówno zasoby osobiste, jak i społeczne są istotnymi predyktorami jakości życia nastolatków.